.png)
Σε μια πολύ ζεστή ατμόσφαιρα ροταριανής συναδέλφωσης, την Δευτέρα 17
Νοεμβρίου 2025, ο Ρ.Ο. Πειραιάς-Ανατολή υποδέχθηκε τον Διοικητή της 2475 ΠΔΡ
Στέφανο Αναστασόπουλο, στο πλαίσιο της ετήσιας επίσκεψής του στους ομίλους.
Τίμησαν με τη παρουσία τους τον όμιλο: η βΔ Ραχήλ Τοπαλίδου, o βΔ Αρσένιος
Μούτσος, η βΔ Χριστίνα Δρίβα, η πρόεδρος του ΡΟ Καλλιθέας, Diana Λυκουρέζου, ο
πρόεδρος του ΡΟ Ηρακλείου Κρήτης, Γιώργος Λεπιδάκης, ο πρόεδρος του ΡΟ
Αθήνας Παρθενών, Αιμιλιανός Κατσαρός, μέλη και φίλοι του ομίλου.
Πραγματοποιήθηκε εισδοχή δύο νέων μελών. Προηγήθηκε ΔΣ με την παρουσία του
Διοικητή μας.
Ο όμιλος έχει πλούσια δράση στον πολιτισμό και στην φιλανθρωπία όπως
π.χ, συμμετοχή στο Race for the cure, συμμετοχή στην ποδηλατοδρομία «Ποδηλατώ
με Αγάπη για την Μητέρα», εκδήλωση με μεγάλη επιτυχία με περισσότερους από 65
συμμετέχοντες, εκ των οποίων 55 ποδηλάτες. Τα έσοδα της εκδήλωσης κάλυψαν
ανάγκες του Ιδρύματος Μητέρα.
Παράλληλα, ο Όμιλος πραγματοποιεί ενεργές προσφορές αγάπης, όπως η Δωρεά
μελιού στο Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα:
Στις 2 Απριλίου οι Ροταριανοί όμιλοι ¨Ηλιούπολης¨ και ¨Πειραιάς Ανατολή¨ έκαναν
δωρεά 160 βάζα μελιού στο Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα στον Πειραιά για το Bazaar που
πραγματοποιήθηκε στις εγκαταστάσεις του Ιδρύματος στις 5-6 Απριλίου 2025.
Την παράδοση έκαναν οι πρόεδροι των ροταριανών ομίλων, Μιχάλης Νικολακάκης
και Θωμάς Τασσιός.
Σε μια άλλη δράση, την Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2024, ο όμιλος παρέδωσε μία διπλή
βιβλιοθήκη και πολλά παιδικά εξωσχολικά βιβλία, στο 23ο Δημοτικό Σχολείο
Κερατσινίου. Την παραλαβή της βιβλιοθήκης και των βιβλίων έκανε η διευθύντρια
του σχολείου κα Τίνα Στεργίωτη. Στην παράδοση εκ μέρους του ομίλου,
παρευρέθηκαν ο πρόεδρος Θωμάς Τασσιός, η γραμματέας Ελένη Μπεχλιβανίδη, η
ταμίας Αφροδίτη Δρίτσα και το μέλος Δέσποινα Λαινίωτου.
Οι δράσεις του Ομίλου είναι πολλές και σημαντικές με γνώμονα πάντα την προσφορά
προς τον συνάνθρωπο και την κοινωνία, καθώς και την ανύψωση του ανθρώπινου πνεύματος.
Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση της Ποιητικής συλλογής "ΜΕΔΟΥΣΑ" εκδόσεις "ΔΡΟΜΩΝ" .Από την Διεθνής Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών-Καλλιτεχνών .Την εκδήλωση χαιρέτησαν:
- ο αξιότιμος τ. Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών κ. ΤΑΣΟΣ ΛΕΡΤΑΣ
- η Πρόεδρος του Συνδέσμου των εν Αθήναις Συνδέσμου Πυργί ων κ. ΒΕΝΙΑ ΤΣΙΛΙΜΙΓΚΡΑ
- ο βουλευτής του Νομού Ηλείας κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΡΙΝΗΣ δια της εκπροσώπου του κας ΕΛΕΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΥ .
Για το βιβλίο μίλησαν οι:
- η πρόεδρος της Διεθνούς Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών ΑΙΚ. ΒΛΑΧΟΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ -ΜΠΑΤΑΛΙΑ
- ο καθηγητής Δρ Φιλολογίας, συγγραφέας ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ
Απαγγελίες αλφαβητικά : ΦΩΤΕΙΝΗ ΑΖΑΜΟΠΟΥΛΟΥ , ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΔΕΚΟΥΛΟΥ & ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΝΤΟΥΚΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
O Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης, Αντιστράτηγος (ε.α.) και πρόεδρος του Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ.), γεννήθηκε στην Άρτα και αποφοίτησε το 1976, από την ΣΣΕ, ονομασθείς ανθυπολοχαγός Ιππικού – Τεθωρακισμένων (ΤΘ). Υπηρέτησε σε όλες τις προβλεπόμενες από τον βαθμό του διοικητικές και επιτελικές θέσεις, στη Θράκη, στις νήσους Ανατ. Αιγαίου στο εσωτερικό της χώρας, καθώς και σε θέσεις εξωτερικού.
Πλέον τούτων τοποθετήθηκε και υπηρέτησε σε ιδιαίτερες θέσεις όπως:
• Παρατηρητής της Ε.Ε κατά τον πόλεμο της Βοσνίας (1993-94) και Αξκός Επιχειρήσεων της ECMM (European Community MonitorMission) στο RC ZENICA στην κεντρική Βοσνία και στο RC KNIN, στην Κράϊνα.
• Υπασπιστής του αειμνήστου προέδρου της δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλου από το 1995-2000.
•Ακόλουθος Άμυνας στο ΤΕΛ ΑΒΙΒ, από το 2000 και μέχρι το 2003, κατά την διάρκεια της 2ης Παλαιστινιακής Ιντιφάντα, του Αλ Ακτσά.
Έχει αποφοιτήσει από όλα τα προβλεπόμενα σχολεία του Στρατού.
Ακόμη είναι:
➢ Απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Πολέμου (σήμερα ΑΔΙΣΠΟ),
➢ Απόφοιτος της Σχολής Εθνικής Αμύνης (ΣΕΘΑ).
➢ Κάτοχος Διπλώματος της Σχολής Τακτικών Πληροφοριών,(Tactical Intelligence School), από το Ft Huachuca, Arizona, του Στρατού των ΗΠΑ (US Army).
➢ Κάτοχος Μεταπτυχιακού (M.Sc), στην Γεωπολιτική Ανάλυση, Γεωστρατηγική Σύνθεση και σπουδές Άμυνας & Διεθνούς Ασφάλειας του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
➢ Ομιλεί την Αγγλική γλώσσα.
➢ Έχει λάβει όλα τα προβλεπόμενα μετάλλια και παράσημα των Ε.Δ. καθώς και ηθικές αμοιβές, συνολικά 14 μετάλλια. Έχει τιμηθεί με τα μετάλλια έξη Ευρωπαϊκών κρατών ( Πορτογαλίας, Πολωνίας, Κύπρος, Εσθονίας, καθώς και της Ε.Ε, για την συμμετοχή του ως παρατηρητής στον πόλεμο της Βοσνίας), καθώς και από την Α.Μ. τον Βασιλέα της Σουηδίας. Του έχει ακόμη απονεμηθεί το 2003, ο τίτλος (μετά διπλώματος) του Μικρού Σταυροφόρου του Τάγματος των Ορθοδόξων Σταυροφόρων του Παναγίου Τάφου από τον Παναγιότατο Πατριάρχη Ιεροσολύμων.
➢ Είναι αρθρογράφος στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, με εκατοντάδες (πάνω από 800 ) δημοσιευμένα άρθρα. Είναι γεωπολιτικός αναλυτής σε τηλεόραση και ραδιόφωνο. Ακόμη είναι διαλέκτης στο ΥΠΕΘΑ, Στρατιωτικές Σχολές, Ινστιτούτα, Πανεπιστήμια, Δήμους και με συμμετοχή σε δεκάδες ημερίδες και σεμινάρια γεωπολιτικών και όχι μόνο αναλύσεων.
Συμμετέχει συγγραφικά στα εξής βιβλία του ΕΛΙΣΜΕ,
o Ανατολική Μεσόγειος – Παρόν και Μέλλον (2017).
o Οι Σχέσεις Ελλάδος – Αλβανίας, Προβλήματα & Προοπτικές (2020).
o 200 Χρόνια από την Επανάσταση του 1821. (2021)
o Υβριδικοί Πόλεμοι (2021).
o Αφρική. (Υπό έκδοση).
Είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά.
Βιογραφία: Η μητέρα της Άννα Δρούζα είναι η φωτογράφος & δημοσιογράφος Νίκη Τυπάλδου. Η Άννα Δρούζα, σπούδασε στο εξωτερικό δημοσιογραφία. Εκτός απ' την παρουσίαση τηλεοπτικών εκπομπών, έχει ασχοληθεί με την παραγωγή και την αρχισυνταξία. Εργάστηκε σε πολλά ιδιωτικά και δημόσια τηλεοπτικά κανάλια, ενώ διατηρεί και διαδικτυακό ιστότοπο.
Πρώτος της σύζυγος υπήρξε ο καλαθοσφαιριστής & προπονητής Νίκος Οικονόμου με τον οποίο παντρεύτηκαν το 2001 και απέκτησαν μία κόρη, την Αριάδνη Οικονόμου (γεννήθηκε το 2001). Πήραν διαζύγιο το 2004. Αρκετά χρόνια διατηρεί πολυετή σχέση με τον δημοσιογράφο & ζωγράφο Θανάση Λάλα. Η μητέρα της απεβίωσε το 2009 από την επάρατη νόσο, γεγονός που βύθισε την παρουσιάστρια στη θλίψη. Μάνα και κόρη ήταν στενά συνδεδεμένες.
Τηλεοπτικές εκπομπές που έχει παρουσιάσει / στις οποίες συμμετείχε:
| Σελίδα περιεχομένου | Έτος | Κανάλι |
|---|---|---|
| Ό,τι καλύτερο | 1998 | Mega |
| Όλα 2004 | 2003 | Alpha |
| Όλα 8 | 2007 | ΑΝΤ1 |
| Όλα Χ | 2005 | Alpha |
| Όσα (δε) Λέμε | 2024 | Open |
| Η ζωή είναι παιχνίδι | 2005 | ΝΕΤ |
| Κάτσε καλά | 1996 | ΑΝΤ1 |
| Κατάλληλο για όλους | 2000 | Alpha |
| Μπορώ (2001) | 2001 | Alpha |
| Μπορώ (2007) | 2007 | Star |
| Μπορώ (2014) | 2014 | ΣΚΑΙ |
| Ουράνιο τόξο (1986) | 1986 | ΕΡΤ |
| Φονικά μυστικά | 2015 | Mega |
Ο Κωνσταντίνος Γρίβας είναι Αναπληρωτής Καθηγητής στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, όπου διδάσκει ζητήματα Γεωπολιτικής και Νέων Στρατιωτικών Τεχνολογιών. Διδάσκει επίσης Γεωγραφία της Ασφάλειας στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή στο Τμήμα Τουρκικών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ως επισκέπτης καθηγητής και διαλέκτης διδάσκει στη Σχολή Εθνικής Άμυνας, στη Σχολή Εθνικής Ασφάλειας και στη Σχολή Διοίκησης και Επιτελών της Πολεμικής Αεροπορίας.
Έχει εργαστεί ως υπεύθυνος του ερευνητικού τομέα για
νέες στρατιωτικές τεχνολογίες του Ινστιτούτου Αμυντικών Αναλύσεων (ΙΑΑ)
του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Από το 1996 έως το 2004 ήταν
διαπιστευμένος δημοσιογράφος
στο Υπουργείο Άμυνας. Έχει εργαστεί ως αρχισυντάκτης του περιοδικού Στρατηγική και ως διευθυντής σύνταξης
του περιοδικού Γεωπολιτική.
Από τις Εκδόσεις Λιβάνη κυκλοφορούν οι μελέτες του Η Στρατιωτική Άνοδος της Κίνας και η Γεωπολιτική του Πολέμου στη Μέση Ανατολή και Το Τέλος του Πετρελαίου και η Αρχή της Νέας Αμερικανικής Γεωστρατηγικής, καθώς και τα μυθιστορήματα Ο Πόλεμος και η Σκιά, Τελική Λύση και Η Σάλπιγγα της Αποκάλυψης.
Η υποστήριξη των ορφανών παιδιών είναι κρίσιμη, και υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να βοηθήσετε. Μπορείτε να συνεισφέρετε σε οργανισμούς που προσφέρουν στέγη, τροφή, εκπαίδευση και ψυχολογική υποστήριξη σε ορφανά παιδιά, όπως τα Κέντρα Παιδικής Μέριμνας. Επίσης, μπορείτε να δώσετε ή να προσφέρετε εθελοντική εργασία σε οργανισμούς που βοηθούν τα παιδιά του δρόμου.
ΚΑΠΟΙΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΔΡΑΣΕΙΣ
Η προστασία του παιδιού θεωρείται μία από τις σημαντικότερες υποχρεώσεις της σύγχρονης κοινωνίας. Τις δεκαετίες 1980 και 1990 η διεθνής κίνηση υπέρ των δικαιωμάτων των παιδιών, σε συνδυασμό με τη νέα αντίληψη για τη θέση των παιδιών στη σύγχρονη κοινωνία, έφερε στην επιφάνεια το καυτό θέμα της αναπλήρωσης του γονικού ρόλου για μικρό ή μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ή και για πάντα.
Ο συσχετισμός των γονιών, παιδιών και κράτους διακρίνονται σε τρία επίπεδα
Επίπεδο 1: Γονιός- Παιδί, Κύρια Ευθύνη. Ο γονιός
έχει την κύρια ευθύνη για την ανατροφή των παιδιών του εφόσον είναι σε
θέση (οικονομική, ψυχολογική, κατάσταση υγείας) να μεγαλώσει σωστά το
παιδί.
Επίπεδο 2: Γονιός- Κράτος. Το κράτος σέβεται την κύρια ευθύνη και στηρίζει τους γονείς στα καθήκοντά τους.
Επίπεδο 3:Παιδί-Κράτος. Το κράτος οφείλει να
προστατεύει τα παιδιά, όταν οι γονείς αδυνατούν ή αδιαφορούν. Όταν οι
γονείς για κάποιους λόγους δεν ανταποκρίνονται στην υποχρέωσή τους να
μεγαλώσουν τα παιδιά, το κράτος αναλαμβάνει την κύρια ευθύνη για την
ανατροφή τους. Πρόκειται για απροστάτευτα παιδιά τα οποία αναλαμβάνουν
συγκεκριμένοι φορείς της κοινωνικής πρόνοιας.
Το θέμα που θα μας απασχολήσει στο παρόν μας άρθρο είναι τα απροστάτευτα παιδιά που χρήζουν φροντίδας έξω από τη φυσική τους οικογένεια. Όταν γίνεται λόγος για ιδρύματα και προγράμματα προστασίας αναφερόμαστε μόνο σε αυτά που αφορούν στην παραπάνω κατηγορία.
Απροστάτευτα παιδιά
Απροστάτευτα θεωρούνται τα παιδιά εκείνα ηλικίας 0-16 ετών που ανήκουν σε μία από τις παρακάτω κατηγορίες:
-Παιδιά που είναι ορφανά από τον ένα ή και τους δύο γονείς.
-Παιδιά των οποίων ο πατέρας έχει εισαχθεί σε ψυχιατρείο ή νοσοκομείο για μεγάλο χρονικό διάστημα.
-Παιδιά των οποίων ο πατέρας έχει εγκαταλείψει τη συζυγική στέγη.
-Παιδιά των οποίων ο πατέρας βρίσκεται μετανάστης μακριά από το σπίτι.
-Παιδιά των οποίων οι γονείς δεν είναι σε θέση να ασκήσουν γονική
εξουσία, όπως την προβλέπουν οι σχετικοί νόμοι επειδή είναι ηθικά
ανάξιοι.
-Παιδιά των οποίων οι γονείς έχουν βαθμό αναπηρίας τέτοιον ώστε δεν τους επιτρέπεται να εργαστούν.
-Παιδιά των οποίων οι γονείς αδυνατούν να καλύψουν οικονομικά τις βασικές τους ανάγκες.
Εκτός από τις παραπάνω περιπτώσεις, όπου οι φυσικοί γονείς αδυνατούν να μεγαλώσουν οι ίδιοι τα παιδιά τους, οι σύγχρονες συνθήκες ζωής έχουν φέρει στην επιφάνεια και άλλου είδους καταστάσεις που χρήζουν αναγκαίας παρέμβασης από το κράτος. Ο διαρκώς αυξανόμενος αριθμός διαζυγίων, η συναισθηματική ασυμβατότητα μεταξύ των συζύγων, η γενικότερη οικογενειακή παθολογία αλλά κυρίως η δυσκολία άσκησης του γονικού ρόλου σήμερα, έχουν δημιουργήσει την ανάγκη για συνυπευθυνότητα γονιών και κράτους στη φροντίδα των παιδιών.
Η φροντίδα του απροστάτευτου παιδιού στην Ελλάδα, οι φορείς
Το ελληνικό κράτος από πολύ νωρίς διέγνωσε την ανάγκη και ενδιαφέρθηκε για τη φροντίδα και την ανατροφή των απροστάτευτων παιδιών. Σήμερα το Σύνταγμα της χώρας κάνει ρητή αναφορά στην ευθύνη του κράτους για την προστασία της οικογένειας. Οι φορείς που ασκούν την παρέμβαση για την προστασία των παιδιών στην Ελλάδα είναι α) ο Δημόσιος τομέας και β) ο εθελοντικός μη κερδοσκοπικός τομέας. Ο δημόσιος τομέας μέσω των υπουργείων, των Ν.Π.Δ.Δ. (νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου) και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ασκεί τη σημαντικότερη παρέμβαση για την προστασία των παιδιών έξω από τη φυσική τους οικογένεια. Μέσω του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας το κράτος διατηρεί διάφορους οργανισμούς για την προστασία των απροστάτευτων παιδιών όσον αφορά στην ιδρυματική φροντίδα, την αναδοχή και την υιοθεσία. Το κέντρο βρεφών «Η ΜΗΤΕΡΑ», το Κέντρο Φροντίδας Οικογένειας (Κ.Ε.Φ.Ο.), το Πατριωτικό Ίδρυμα Κοινωνικής Ασφάλισης και Αντίληψης (Π.Ι.Κ.Π.Α.) είναι παραδείγματα φορέων που παρέχουν ιδρυματική φροντίδα σε παιδιά που το έχουν ανάγκη και λειτουργούν προγράμματα υιοθεσίας και αναδοχής.
Οι δομές του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας
Στο Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας έχει συσταθεί γενική διεύθυνση Προστασίας και Αγωγής Οικογένειας του Παιδιού. Η προστασία του παιδιού χωρίζεται σε δύο μεγάλες κατηγορίες:
Φορείς υπεύθυνοι για την προστασία του παιδιού και υπηρεσίες που παρέχουν
Οι κυριότεροι φορείς που διεξάγουν τα προγράμματα αυτά του εθνικού οργανισμού κοινωνικής πρόνοιας είναι οι ακόλουθοι:
α) Σε εθνικό επίπεδο οι απαραίτητες ενέργειες που επιβάλλεται να γίνουν είναι:
❖ Η χάραξη μιας νέας κοινωνικής πολιτικής σε εθνικό επίπεδο με στόχο τη στήριξη και ενδυνάμωση της οικογένειας.
❖ Η εκπόνηση μελετών και ερευνών που θα φανερώσουν τις πραγματικές ανάγκες της σημερινής οικογένειας.
❖ Η διάθεση κονδυλίων για τη δημιουργία σύγχρονων συμβουλευτικών –
υποστηρικτικών υπηρεσιών στελεχωμένων με τους κατάλληλους επιστήμονες.
❖ Συντονισμός όλων των φορέων κοινωνικής πρόνοιας.
β) Σε τοπικό επίπεδο οι ενέργειες που μπορούν να πραγματοποιηθούν είναι:
❖ Συνεργασία τοπικής αυτοδιοίκησης και κρατικής μηχανής για την
καλύτερη αξιοποίηση των επιχορηγήσεων που θα διατίθενται από το κράτος.
❖ Ανάληψη πρωτοβουλιών από μέρους της τοπικής αυτοδιοίκησης.
❖ Ύπαρξη κατάλληλης υποδομής και εκπόνηση προγραμμάτων μέσα
στην κοινότητα όπως η λειτουργία συμβουλευτικών σταθμών,
διάφορα προγράμματα βοήθειας στο σπίτι καθώς και προγράμματα οικονομικής
ενίσχυσης.
Αφού όμως το πρόβλημα προκόψει και το παιδί βρεθεί μακριά από τη φυσική του οικογένεια το κράτος θα πρέπει να παρέμβει αποφασιστικά. Ο πιο ουσιαστικός τρόπος παρέμβασης είναι η ενημέρωση. Πρώτα από όλα το αρμόδιο Υπουργείο θα πρέπει να εφαρμόσει ένα σχέδιο δράσης που θα οδηγήσει στην αύξηση των ανάδοχων και θετών οικογενειών και κατά συνέπεια στη μείωση της ιδρυματικής περίθαλψης. Επιπλέον, θα πρέπει να προωθηθεί όσο το δυνατό περισσότερο η υιοθεσία των παιδιών εκείνων που είναι λίγο μεγαλύτερα σε ηλικία ή πάσχουν από μία σωματική αναπηρία. Θα ήταν καλό να υπάρξουν σύγχρονα προγράμματα εξεύρεσης και ειδικής κατάρτισης αναδοχών και θετών γονέων, με στόχο την ενημέρωση του κοινού σχετικά με την υιοθεσία και την αναδοχή, τις ανάγκες που υπάρχουν στη χώρα μας, τα δικαιώματα του παιδιού, καθώς και τη σημασία της εθελοντικής προσφοράς. Πέρα από αυτά όμως είναι απαραίτητο να γίνει συνείδηση σε όλους ότι η λύση της ιδρυματικής περίθαλψης θα πρέπει να είναι η τελευταία επιλογή για την προστασία ενός παιδιού. Ας μην ξεχνάμε ότι αναφερόμαστε σε παιδιά που στην πιο τρυφερή τους ηλικία γνωρίζουν την εγκατάλειψη και έχουν απόλυτη ανάγκη κάθε υποστήριξη και φροντίδα. Τα παιδιά είναι το μέλλον μας και ο προορισμός της ζωής μας, θα πρέπει λοιπόν να τους εξασφαλίσουμε ό,τι καλύτερο για τη σωστή τους ανάπτυξη. Ό,τι καλύτερο που δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα ζεστό οικογενειακό περιβάλλον που θα τους χαρίσει ασφάλεια και σταθερότητα.
ΠΗΓΕΣ
https://www.athinodromio.gr
Σύνταξη άρθρου: Ευτυχία Γιαννακοπούλου
Επιμέλεια άρθρου: Κωνσταντίνος Ουρανός
Η προστασία του παιδιού θεωρείται μία από τις σημαντικότερες υποχρεώσεις της σύγχρονης κοινωνίας. Τις δεκαετίες 1980 και 1990 η διεθνής κίνηση υπέρ των δικαιωμάτων των παιδιών, σε συνδυασμό με τη νέα αντίληψη για τη θέση των παιδιών στη σύγχρονη κοινωνία, έφερε στην επιφάνεια το καυτό θέμα της αναπλήρωσης του γονικού ρόλου για μικρό ή μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ή και για πάντα.
Ο συσχετισμός των γονιών, παιδιών και κράτους διακρίνονται σε τρία επίπεδα
Επίπεδο 1: Γονιός- Παιδί, Κύρια Ευθύνη. Ο γονιός
έχει την κύρια ευθύνη για την ανατροφή των παιδιών του εφόσον είναι σε
θέση (οικονομική, ψυχολογική, κατάσταση υγείας) να μεγαλώσει σωστά το
παιδί.
Επίπεδο 2: Γονιός- Κράτος. Το κράτος σέβεται την κύρια ευθύνη και στηρίζει τους γονείς στα καθήκοντά τους.
Επίπεδο 3:Παιδί-Κράτος. Το κράτος οφείλει να
προστατεύει τα παιδιά, όταν οι γονείς αδυνατούν ή αδιαφορούν. Όταν οι
γονείς για κάποιους λόγους δεν ανταποκρίνονται στην υποχρέωσή τους να
μεγαλώσουν τα παιδιά, το κράτος αναλαμβάνει την κύρια ευθύνη για την
ανατροφή τους. Πρόκειται για απροστάτευτα παιδιά τα οποία αναλαμβάνουν
συγκεκριμένοι φορείς της κοινωνικής πρόνοιας.
Το θέμα που θα μας απασχολήσει στο παρόν μας άρθρο είναι τα απροστάτευτα παιδιά που χρήζουν φροντίδας έξω από τη φυσική τους οικογένεια. Όταν γίνεται λόγος για ιδρύματα και προγράμματα προστασίας αναφερόμαστε μόνο σε αυτά που αφορούν στην παραπάνω κατηγορία.
Απροστάτευτα παιδιά
Απροστάτευτα θεωρούνται τα παιδιά εκείνα ηλικίας 0-16 ετών που ανήκουν σε μία από τις παρακάτω κατηγορίες:
-Παιδιά που είναι ορφανά από τον ένα ή και τους δύο γονείς.
-Παιδιά των οποίων ο πατέρας έχει εισαχθεί σε ψυχιατρείο ή νοσοκομείο για μεγάλο χρονικό διάστημα.
-Παιδιά των οποίων ο πατέρας έχει εγκαταλείψει τη συζυγική στέγη.
-Παιδιά των οποίων ο πατέρας βρίσκεται μετανάστης μακριά από το σπίτι.
-Παιδιά των οποίων οι γονείς δεν είναι σε θέση να ασκήσουν γονική
εξουσία, όπως την προβλέπουν οι σχετικοί νόμοι επειδή είναι ηθικά
ανάξιοι.
-Παιδιά των οποίων οι γονείς έχουν βαθμό αναπηρίας τέτοιον ώστε δεν τους επιτρέπεται να εργαστούν.
-Παιδιά των οποίων οι γονείς αδυνατούν να καλύψουν οικονομικά τις βασικές τους ανάγκες.
Εκτός από τις παραπάνω περιπτώσεις, όπου οι φυσικοί γονείς αδυνατούν να μεγαλώσουν οι ίδιοι τα παιδιά τους, οι σύγχρονες συνθήκες ζωής έχουν φέρει στην επιφάνεια και άλλου είδους καταστάσεις που χρήζουν αναγκαίας παρέμβασης από το κράτος. Ο διαρκώς αυξανόμενος αριθμός διαζυγίων, η συναισθηματική ασυμβατότητα μεταξύ των συζύγων, η γενικότερη οικογενειακή παθολογία αλλά κυρίως η δυσκολία άσκησης του γονικού ρόλου σήμερα, έχουν δημιουργήσει την ανάγκη για συνυπευθυνότητα γονιών και κράτους στη φροντίδα των παιδιών.
Η φροντίδα του απροστάτευτου παιδιού στην Ελλάδα, οι φορείς
Το ελληνικό κράτος από πολύ νωρίς διέγνωσε την ανάγκη και ενδιαφέρθηκε για τη φροντίδα και την ανατροφή των απροστάτευτων παιδιών. Σήμερα το Σύνταγμα της χώρας κάνει ρητή αναφορά στην ευθύνη του κράτους για την προστασία της οικογένειας. Οι φορείς που ασκούν την παρέμβαση για την προστασία των παιδιών στην Ελλάδα είναι α) ο Δημόσιος τομέας και β) ο εθελοντικός μη κερδοσκοπικός τομέας. Ο δημόσιος τομέας μέσω των υπουργείων, των Ν.Π.Δ.Δ. (νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου) και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ασκεί τη σημαντικότερη παρέμβαση για την προστασία των παιδιών έξω από τη φυσική τους οικογένεια. Μέσω του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας το κράτος διατηρεί διάφορους οργανισμούς για την προστασία των απροστάτευτων παιδιών όσον αφορά στην ιδρυματική φροντίδα, την αναδοχή και την υιοθεσία. Το κέντρο βρεφών «Η ΜΗΤΕΡΑ», το Κέντρο Φροντίδας Οικογένειας (Κ.Ε.Φ.Ο.), το Πατριωτικό Ίδρυμα Κοινωνικής Ασφάλισης και Αντίληψης (Π.Ι.Κ.Π.Α.) είναι παραδείγματα φορέων που παρέχουν ιδρυματική φροντίδα σε παιδιά που το έχουν ανάγκη και λειτουργούν προγράμματα υιοθεσίας και αναδοχής.
Οι δομές του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας
Στο Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας έχει συσταθεί γενική διεύθυνση Προστασίας και Αγωγής Οικογένειας του Παιδιού. Η προστασία του παιδιού χωρίζεται σε δύο μεγάλες κατηγορίες:
Φορείς υπεύθυνοι για την προστασία του παιδιού και υπηρεσίες που παρέχουν
Οι κυριότεροι φορείς που διεξάγουν τα προγράμματα αυτά του εθνικού οργανισμού κοινωνικής πρόνοιας είναι οι ακόλουθοι:
α) Σε εθνικό επίπεδο οι απαραίτητες ενέργειες που επιβάλλεται να γίνουν είναι:
❖ Η χάραξη μιας νέας κοινωνικής πολιτικής σε εθνικό επίπεδο με στόχο τη στήριξη και ενδυνάμωση της οικογένειας.
❖ Η εκπόνηση μελετών και ερευνών που θα φανερώσουν τις πραγματικές ανάγκες της σημερινής οικογένειας.
❖ Η διάθεση κονδυλίων για τη δημιουργία σύγχρονων συμβουλευτικών –
υποστηρικτικών υπηρεσιών στελεχωμένων με τους κατάλληλους επιστήμονες.
❖ Συντονισμός όλων των φορέων κοινωνικής πρόνοιας.
β) Σε τοπικό επίπεδο οι ενέργειες που μπορούν να πραγματοποιηθούν είναι:
❖ Συνεργασία τοπικής αυτοδιοίκησης και κρατικής μηχανής για την
καλύτερη αξιοποίηση των επιχορηγήσεων που θα διατίθενται από το κράτος.
❖ Ανάληψη πρωτοβουλιών από μέρους της τοπικής αυτοδιοίκησης.
❖ Ύπαρξη κατάλληλης υποδομής και εκπόνηση προγραμμάτων μέσα
στην κοινότητα όπως η λειτουργία συμβουλευτικών σταθμών,
διάφορα προγράμματα βοήθειας στο σπίτι καθώς και προγράμματα οικονομικής
ενίσχυσης.
Αφού όμως το πρόβλημα προκόψει και το παιδί βρεθεί μακριά από τη φυσική του οικογένεια το κράτος θα πρέπει να παρέμβει αποφασιστικά. Ο πιο ουσιαστικός τρόπος παρέμβασης είναι η ενημέρωση. Πρώτα από όλα το αρμόδιο Υπουργείο θα πρέπει να εφαρμόσει ένα σχέδιο δράσης που θα οδηγήσει στην αύξηση των ανάδοχων και θετών οικογενειών και κατά συνέπεια στη μείωση της ιδρυματικής περίθαλψης. Επιπλέον, θα πρέπει να προωθηθεί όσο το δυνατό περισσότερο η υιοθεσία των παιδιών εκείνων που είναι λίγο μεγαλύτερα σε ηλικία ή πάσχουν από μία σωματική αναπηρία. Θα ήταν καλό να υπάρξουν σύγχρονα προγράμματα εξεύρεσης και ειδικής κατάρτισης αναδοχών και θετών γονέων, με στόχο την ενημέρωση του κοινού σχετικά με την υιοθεσία και την αναδοχή, τις ανάγκες που υπάρχουν στη χώρα μας, τα δικαιώματα του παιδιού, καθώς και τη σημασία της εθελοντικής προσφοράς. Πέρα από αυτά όμως είναι απαραίτητο να γίνει συνείδηση σε όλους ότι η λύση της ιδρυματικής περίθαλψης θα πρέπει να είναι η τελευταία επιλογή για την προστασία ενός παιδιού. Ας μην ξεχνάμε ότι αναφερόμαστε σε παιδιά που στην πιο τρυφερή τους ηλικία γνωρίζουν την εγκατάλειψη και έχουν απόλυτη ανάγκη κάθε υποστήριξη και φροντίδα. Τα παιδιά είναι το μέλλον μας και ο προορισμός της ζωής μας, θα πρέπει λοιπόν να τους εξασφαλίσουμε ό,τι καλύτερο για τη σωστή τους ανάπτυξη. Ό,τι καλύτερο που δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα ζεστό οικογενειακό περιβάλλον που θα τους χαρίσει ασφάλεια και σταθερότητα.
Η Κωνσταντίνα Νικολαΐδη είναι μια πολυσχιδής και υπερταλαντούχα καλλιτέχνις. Όμως πάνω από όλα είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος, παράδειγμα προς μίμηση. Την είχα γνωρίσει καλύτερα στο παρελθόν, από κοινούς γνωστούς μας και την θαύμασα τότε σαν συγγραφέα, καθώς είχε γράψει μια πάρα πολύ όμορφη ποιητική συλλογή.
Έκτοτε την θαύμασα πολλάκις σαν σκηνοθέτιδα. Πρόσφατα έμαθα για κάτι πολύ ωραίο που κάνει και με αφορμή θέλησα να γράψω αυτό το άρθρο. Η Κωνσταντίνα, λοιπόν, κάνει ένα θεάρεστο έργο σε μια χώρα που συνεχώς δοκιμάζεται -και δηλώνω δημόσια ότι θέλω και εγώ να την ακολουθήσω σε ένα ταξίδι στην Ουγκάντα.
Η δράση της πραγματικά συγκινεί, βλέπουμε πως μια δυναμική γυναίκα μπορεί να κάνει πολλά πράγματα σε επαγγελματικό και προσωπικό επίπεδο, μπορεί να δημιουργήσει μια εταιρεία (https://a-priori.gr/charity-uganda/ δείτε το link για να μάθετε περισσότερα, πραγματικά αξίζει) και μέσω αυτής να προσφέρει ουσιαστικά.
«Η δράση μου στην Αφρική ξεκίνησε όταν γνώρισα τον Θοδωρή Λουίμα. Ο Θοδωρής ήταν από την Ουγκάντα και βρισκόταν στην Αθήνα ως εθελοντής των Special Olympics 2011. Ήμουν κι εγώ εθελόντρια εκεί τότε και γνωρίζοντάς τον, μοιράστηκα το όραμά του. Τόσο απλά. Πάντα ήθελα, να μπορέσω να βοηθήσω έστω και λίγο τα παιδιά της Αφρικής, πολλά από τα οποία μεγαλώνουν κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες. Έτσι, καταφέραμε να ιδρύσουμε με τον Θοδωρή, το δημοτικό σχολείο Saint Agnes, στην περιοχή Lukaya της Ουγκάντα, στο οποίο, μόνο με 80 ευρώ ετησίως, ένας ανάδοχος γονέας, μπορεί να προσφέρει σε ένα ορφανό παιδί, σίτιση, φαρμακευτική περίθαλψη και μόρφωση. Μέχρι τώρα, αυτά τα 9 χρόνια, αρκετοί έχουν εμπιστευτεί την κίνησή μας και τα αγνά μας κίνητρα και τους ευχαριστούμε από καρδιάς γι' αυτό» είπε η ίδια, η οποία δε μιλάει πολύ, προτιμά τα έργα,
Πηγές
Υπουργείο Υγείας
ΜΗΤΕΡΑ
Κ.Ε.Φ.Ο
ΠΙ.ΚΠ.Α
Παιδικά χωριά SOS
https://www.womantoc.gr/
Μετά από 13 χρόνια συνεχούς εξέλιξης, παρουσίας και προσφοράς στον χώρο του Πολιτισμού και της Παιδείας αποφασίζεται η μεταστέγαση της βιβλιοθήκης στον Πειραιά, γενέτειρα της Καίτης Λασκαρίδη.
Η μεταφορά στον Πειραιά σηματοδοτεί ένα νέο ξεκίνημα, το οποίο επισφραγίζεται με την ίδρυση του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη. Οι ιδρυτές του, πιστοί στην πορεία που έχει ήδη χαραχτεί, θέτουν ως στόχο να συνεχίσουν και να εξελίξουν τις δράσεις με σκοπό το Ίδρυμα να αποτελέσει ένα φάρο πολιτισμού και μια κιβωτό γνώσης ανοικτή σε όλους: παιδιά, γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικούς, πανεπιστημιακούς, ερευνητές, ανθρώπους όλων των ηλικιών και κοινωνικών ομάδων, χωρίς διακρίσεις, χωρίς στερεότυπα.
Η Καίτη Λασκαρίδη γεννήθηκε στον Πειραιά όπου και μεγάλωσε. Αποφοίτησε από το Αμερικανικό Κολέγιο Θηλέων και σπούδασε Οικονομικά στην Εμπορική Σχολή του Πειραιά. Παντρεύτηκε τον Κωνσταντίνο Λασκαρίδη και απέκτησαν δύο γιους, τον Πάνο και τον Θανάση.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’50, επικεφαλής μιας ομάδας γυναικών, μαζί με τις δύο αδελφές της, Ναυσικά Λημναίου και Μίνα Τορνάρου, ίδρυσαν τη ΧΕΝ Νέου Φαλήρου, με βασικό σκοπό τη φροντίδα προσφύγων κοριτσιών από τη Ρουμανία, τη Ρωσία και άλλες ανατολικές χώρες. Το 1955 εξελέγη στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΧΕΝ Ελλάδος και επί μία 30ετία υπηρέτησε επιτυχώς και με αφοσίωση ως μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής, άλλων επιτροπών, του Δ.Σ. και ως Αντιπρόεδρός της.
Το προοδευτικό πνεύμα της, η κοινωνική της ευαισθησία, η οξυδέρκεια, ο δυναμισμός και η ισχυρή κριτική σκέψη της παραμένουν σημαντικά παραδείγματα για όλους μας. Θέλοντας να τιμήσουμε την Καίτη Λασκαρίδου και το έργο της, δώσαμε το όνομά της στη Βιβλιοθήκη και το Ίδρυμα για να θυμίζει σε όλους μια γυναίκα το αστείρευτο πάθος της οποίας συνεχίζει να εμπνέει μέχρι σήμερα.
Η Μαριλένα Λασκαρίδη γεννήθηκε στην Αθήνα από μητέρα Ελληνίδα και Άγγλο πατέρα. Τα πρώτα παιδικά της χρόνια τα πέρασε στην Αγγλία, ενώ ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές της στην Αθήνα. Πολύγλωσση, σπούδασε Διαφήμιση, Μάρκετινγκ και Κειμενογράφηση. Παντρεύτηκε τον Πάνο Λασκαρίδη και απέκτησαν μαζί τρεις κόρες και ένα γιο.
Εργάστηκε πάνω στο αντικείμενο των σπουδών της μέχρι το 1997 οπότε αναλαμβάνει επισήμως Πρόεδρος της Βιβλιοθήκης «Καίτη Λασκαρίδη», της οποίας η έδρα βρισκόταν σε νεοκλασικό κτήριο στο Νέο Φάληρο. Από την επίσημη σύσταση του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη το 2007, αναλαμβάνει χρέη Αντιπροέδρου και μαζί με τον σύζυγό της Πάνο, Πρόεδρο του Ιδρύματος, ενώνουν τις δυνάμεις τους για τη δημιουργία ενός πνευματικού οργανισμού αφιερωμένου στον πολιτισμό, την παιδεία και τη ναυτιλία. Μεριμνά με ιδιαίτερη φροντίδα για την οργάνωση των χώρων όπου στεγάζεται η Βιβλιοθήκη, με σκοπό να αποτελεί έναν φιλόξενο και οικείο χώρο για ερευνητές, φοιτητές, μαθητές και όλους τους νέους ανθρώπους, στις δυνατότητες των οποίων πιστεύει ακράδαντα.
Η Μαριλένα Λασκαρίδη, επικεφαλής επιστημονικής ομάδας συνεργατών του Ιδρύματος πραγματοποιεί το μεγάλο της όνειρο για την υλοποίηση δωρεάν εκπαιδευτικών προγραμμάτων στους σπουδαστές όλων των βαθμίδων. Το όνειρό της δεν σταματά εκεί και ταξιδεύει τη Βιβλιοθήκη και τα προγράμματά της στα σχολεία πυρόπληκτων, δυσπρόσιτων και οικονομικά ασθενέστερων περιοχών της Ελλάδας, στα σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας των φυλακών Ελαιώνα Θηβών, Αυλώνα και Κορυδαλλού, καθώς και στους καταυλισμούς Romani μέσω ειδικών προγραμμάτων φιλαναγνωσίας. Φροντίζει για τον εξοπλισμό σχολικών και Δημοτικών Βιβλιοθηκών, ενώ παράλληλα έχει την εποπτεία επιμορφωτικών προγραμμάτων, σεμιναρίων και ημερίδων τα οποία παρέχονται και αυτά δωρεάν στους εκπαιδευτικούς. Σημαντική ήταν η προσφορά και η ενεργός δράση της επί σειρά ετών σε κοινωνικές και ανθρωπιστικές οργανώσεις.
Η Μαριλένα Λασκαρίδη σεβόταν και εκτιμούσε τους οικογενειακούς θεσμούς. Σπουδαία Μητέρα, και όχι μόνο για τα παιδιά της, σπάνια σύντροφος και φίλη, η ψυχή της οικογένειάς της και του Ιδρύματος, έφυγε πρόωρα από κοντά μας τον Αύγουστο του 2015, αφήνοντας πίσω της αναπλήρωτο κενό. Γοητευτική οραματίστρια, μαχητική, ευαίσθητη και γενναιόδωρη, η μονίμως χαμογελαστή Αντιπρόεδρος του Ιδρύματος κατάφερε να μεταδώσει το γνήσιο πάθος της για προσφορά και δημιουργία στους συνεργάτες της, τη δεύτερη οικογένειά της όπως έλεγε, οι οποίοι πάνω στα χνάρια της συνεχίζουν το ταξίδι…
Ιδρύεται από τον Κωνσταντίνο Λασκαρίδη, στη μνήμη της συζύγου του Καίτης, η Βιβλιοθήκη «Καίτη Λασκαρίδη» και λειτουργεί στο Ν. Φάληρο. Πρόεδρος της Βιβλιοθήκης ορίζεται η Μαριλένα Λασκαρίδη.
ΠΗΓΕΣ
https://www.laskaridisfoundation.org
Ο Όμιλός ρόταρυ, Πειραιάς Ανατολή, συνεχίζοντας, την χορηγική συνεργασία με το Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα του Πειραιά ανταποκρίθηκε, όπως κά...
.png)
