Τα ζώα κάνουν καλό στα παιδιά.
Η σχέση του ανθρώπου με τα κατοικίδια ζώα συντροφιάς ξεκίνησε εδώ και πάρα πολλά χρόνια, από την παλαιολιθική ακόμη εποχή.
Πολύ νωρίς ο άνθρωπος συνειδητοποίησε τα οφέλη που μπορεί να του προσφέρει ένα κατοικίδιο: προστασία, συντροφικότητα, αγάπη, κίνητρο για άσκηση, βελτίωση του βιοτικού του επιπέδου.
Στις χιλιετηρίδες που μεσολάβησαν εξημερώθηκαν διάφορα είδη ζώων και δημιουργήθηκαν εκατοντάδες ράτσες κυρίως σκύλων και γάτων που μέχρι σήμερα μας κρατάνε συντροφιά και μας συναρπάζουν με τις ιδιότητές τους. Τί συμβαίνει όμως όταν μια οικογένεια με παιδιά αποκτά κατοικίδιο; ή όταν το μωρό έρχεται στην οικογένεια μέτα το κατοικίδιο;
Αγάπη παντοτινή
Δεν είναι τυχαίο ότι τα παιδιά αγαπούν πολύ τα ζώα. Ένα ζωάκι είναι προστατεύει, συντροφεύει και παίζει με το παιδί. Είναι ένας σπουδαίος σύμμαχος στην ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης του, που δεν θα το προδώσει ποτέ! Μέσα από την παρέα με το ζώο το παιδί θα κάνει ανακαλύψεις και συνειδητοποιήσεις, ενώ η συμβίωση μαζί του θα το ωφελήσει, στην υγεία, την ψυχική ανάπτυξη και την ευεξία του.
Τα κατοικίδια παρέχουν στα παιδιά συναισθηματική υποστήριξη και ένα αίσθημα ασφάλειας. Σε σχετική μελέτη βρέθηκε ότι νήπια και βρέφη που μεγαλώνουν με ένα ζώο συντροφιάς, τείνουν να μην πιπιλούν τον αντίχειρά τους (κλασσικό παράδειγμα συναισθηματικής ανασφάλειας), καθώς τρέφουν γνωστικά τον εγκέφαλο τους από την επικοινωνία με το ζωάκι που υπάρχει στο σπίτι, όταν οι γονείς είναι απασχολημένοι.
Το κατοικίδιο βοηθά πολύ και τα πιο “δειλά” μικρά παιδιά. Μέσα στο σπίτι, το κατοικίδιο αποδέχεται το παιδί και το αγαπά, με αποτέλεσμα το παιδί να θεμελιώνει καλύτερη εικόνα του εαυτού του. Έξω από το σπίτι, ένα παιδάκι που κάνει βόλτα με το κατοικίδιο του, γίνεται εύκολα πόλος έλξης από άλλα παιδιά που θα πλησιάσουν να το χαϊδέψουν ή να παίξουν μαζί του, ενδυναμώνοντας την κοινωνική εικόνα και αυτοεκτίμηση του παιδιού.
Μαθήματα ζωής
Η φροντίδα των σωματικών αναγκών του κατοικίδιου από το παιδί, με υποχρεώσεις που ταιριάζουν στην ηλικία του (π.χ. να γεμίζει το μπολ του κατοικίδιου με νερό, να το χτενίζει, να το κάνει μπάνιο ή να το πηγαίνει βόλτα με επιτήρηση), ενισχύει την κοινωνική ευθύνη αλλά και την αυτοεκτίμηση από την ικανοποίηση που παίρνει ως φροντιστής του κατοικίδιου του, με αποτέλεσμα να μεγαλώνει με τις αξίες της υπευθυνότητας και της εμπιστοσύνης από την επιτυχή ανάληψη ευθυνών και αρμοδιοτήτων.
Εκτός από τις σωματικές ανάγκες του ζώου, τα παιδιά μαθαίνουν να φροντίζουν και τις συναισθηματικές ανάγκες του μικρού τους φίλου (π.χ. όταν είναι κουρασμένο και δεν θέλει να παίξει ή ακόμα όταν φοβάται στην επίσκεψη στον κτηνίατρο). Με τον τρόπο αυτό διδάσκονται για τα συναισθήματα των άλλων και τα για δικά τους, μέσα από την αλληλεπίδραση. Η ενσυναίσθηση βοηθά το παιδί στην αυτορρύθμιση και την οριοθέτηση της συμπεριφοράς του αναγνωρίζοντας και σεβόμενο τις ανάγκες του άλλου. Με τη βοήθεια των γονέων, ένα κατοικίδιο μπορεί να προσφέρει μια εξαιρετική ευκαιρία για την ανάπτυξη της έννοιας της «ενσυναίσθησης».
Συμβιώνοντας λοιπόν με ένα κατοικίδιο ζώο, το παιδί καλλιεργεί τις αξίες της οικολογικής συνείδησης, της ηθικής ευθύνης, του αλτρουισμού, της κοινωνικής αξίας, της ενσυναίσθησης. Σε αυτή την προσπάθεια, οι γονείς έχουν έναν ενεργό και πολύ σημαντικό ρόλο, καθώς η επιλογή του ζώου, η επιτήρηση της διάδρασης μαζί του, οι συνθήκες διαμονής και διαβίωσής του, η συμφωνία στη συμμετοχή των παιδιών στην καθημερινή φροντίδα του ζώου είναι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν, πριν την απόφαση για την απόκτηση ενός ζώου συντροφιάς στο σπίτι.
ΠΗΓΗ- https://www.keeppet.gr/
